ഈ ഖത്തറിന് മരുഭൂമിയില്
പൊള്ളുന്ന മണലുള്ള മരുഭൂമിയില്
നീണ്ടുള്ള തൂവെള്ള കുപ്പായവും
മുഴുങ്ങും നിസ്ക്കാര വിളികളുണ്ട്
പൊള്ളുന്ന മണലുള്ള മരുഭൂമിയില്
വിഷുപ്പക്ഷിയുടെ വിത്തും കൈകോട്ടും
വെളിച്ചപ്പാട് ഒരോര്മ്മ
ഏറും തിരക്കെന്നമ്മക്ക്
ആ ദിനങ്ങളില് എല്ലാം
അതിന് ഹേതുവെന്തെന്ന് അല്ലെ?
അന്നല്ലോ കൊമരന്ചിറ ഭഗവതി തന്
തിരു എഴുന്നെള്ളിപ്പ് പറയെടുപ്പിനായ്
ഒരുക്കി വെക്കും തിരിനൂലും നിലവിളക്ക്കും,
എണ്ണയും ആരിയും, നെല്ലും അരിമാവും,
പറയും ഇടങ്ങഴിയും ആവണിപ്പലകയും,
തൂശനിലയും പിന്നെ കാല് കഴുകാനായ്
കിണ്ടിയില് വെള്ളവും
ചെവിയോര്ക്കും ഒഴുകി വരും
ശംഖിന് മുഴക്കവും വഴിക്കൊട്ടിന് നാദവും
വരികയായ് ഒരു പട തന്നെയവര്
തന് കൈകളില് ഏന്തും
കുത്ത് വിളക്കും, ശംഖും, ചെണ്ടയും,
കൊമ്പും, കുഴലും, ഇലത്താളവും, ചിലമ്പും,
പിന്നെ തോളത്തു ചുമന്ന പട്ടും
തമ്മില് തമ്മില് ഉരസി നാദങ്ങള് ഉയര്ത്തും
മണികള് തൂക്കിയോരരപ്പട്ടയും വാളും
കോമരത്തിനൊപ്പം ചുവടു വെക്കുവാനായ്
രണ്ടു ചെറു മക്കളും
തലമുടി മുകളില് കെട്ടി വെച്ച്
മഞ്ഞള് പ്രസാദം ചാര്ത്തിയ നെറ്റി തന്
നടുവിലായ് ഒരു കുങ്കുമക്കുറിയും തൊട്ടു
ആരെയും അറിയാം എന്നുള്ള
ഒരു ചിരിയും ചിരിച്ചു
ആലസ്യമോടെ എന്നാല് അതിവേഗവും
നടന്നടുക്കും അതിന് പിറകിലായ്
ഐശ്വര്യം ഏറെയുള്ള വെളിച്ചപ്പാടും
വന്നവരില് ഒരാള് അണിയും
തന് കരവിരുതിനാല് അരിമാവ് കൊണ്ടൊരു
ചിത്രപ്പണി തന്നെയെന് പൂമുഖ നടുവിലായ്
തെളിയും മെല്ലെ മെല്ലെ
വെണ്മയില് പൊതിഞ്ഞൊരു
താമരയും, ഓംകാരവും, ശംഖും, ചക്രവുമെല്ലാം
വെക്കും അതിന് നടുവിലായ് ആവണിപ്പലകയും
തൂശനിലയും ഒരൊഴിഞ്ഞ പറയും
വെക്കും അതില് നിറക്കാനായ് നെല്ല്
ഒരു കോരുകൊട്ട നിറയെ തന്നെ
കൂട്ടത്തില് കാണാം നിറയിടങ്ങഴി അരിയും
പിന്നെ വെക്കും നിലവിളക്ക് ഏഴു തിരിയാല്
ഭഗവതിയെ ധ്യാനിച്ചു തന്നെ
ചെണ്ട തന് ഭാരമെന്നു തോന്നുമാറ്
മുന്നിലേക്ക് ചാഞ്ഞു നില്ക്കുമാ കൊട്ടുകാര് തന്
ഇരുകോല് തക്രിത മേളത്തിനും
വളഞ്ഞും നിവര്ന്നും നിന്ന് ഊതുമാ
കുഴലിലെ ഈണത്തിനും
താളമിടുന്നതോ പിന് നിരയിലെ
ഒറ്റ വീശുകരും ഇലത്താളവും കൊമ്പും തന്നെ
അതിനായ് നിരക്കും
ഇരു നിരയായ് മേളക്കാര്
കുത്തുവിളക്കിന് അടുത്ത് തന്നെ
മേളം മുറുകും നേരം കാണാം പുറമേ
കാലും മുഖവും ശുധ്ധിയാക്കുമാ
കോമരത്ത്തിന് പുറപ്പാടുകള്
പിന്നില് ഒരു മുഴയോട് കൂടി
തറ്റുടുക്കുമൊരു വെള്ളപ്പുടവയതിന് മുകളില്
ഭംഗിയായ് വിടര്ത്തിയ ചുവന്ന പട്ടും
അതിന് മുകളിലായ് ഒരു ചാണ് വീതിയില്
ചുറ്റും നെഞ്ച് വരെ ചുവന്ന പുടവയാല്
പിന്നെ അണിയും ഒറ്റ വീശാലെടുത്ത്
ഭാരം ഏറും സ്വര്ണ്ണ നിറത്തിന്
പിച്ചള മണികള് തൂക്കിയോരരപ്പട്ടയും
ഏന്തും കൈയ്യില്വാളും ചിലമ്പും
ഉമ്മറപ്പടി തന് വെളിയില്
തട്ടും കാലിലെ പൊടികള് എല്ലാം
തൊട്ടു വന്നിക്കും ആദ്യം ഭൂമിദേവിയെ
പിന്നെ വന്നു നില്ക്കും പറക്കു മുന്നില്
അവര്ണ്ണനീയമാം ആ വെളിച്ചപ്പാടിന്
തേജസ്സിന് മുന്നില്
കൈ കൂപ്പാത്തവര് ഇല്ലയെന് നാട്ടില്
മേളത്തിന് ഒരു ഭാഗം തീര്ന്നതും
ചൊല്ലും അമ്മയോട് പറ നിറക്കുവാനായ്
താഴെയിറക്കും ചെണ്ടയെല്ലാം പിന്നെ
കൈയ്യാല് ഏകിടും ചെറു താളം
കൂടെ ഈണത്തില് പാടും മാരാരിന്
പാട്ടിന് ഈണമായ്
കാണാം കാല്പാദം തൊട്ടു തല വരെ
ഒരു വിറയലാല് തുടങ്ങുമാ തുള്ളലിന് ഭംഗി
ഒപ്പം പിച്ചളമണികള് തന് സ്വരങ്ങളും
മൂര്ധന്യത്തില് എത്തി എടുത്തു ചാടുമാ
വെളിച്ചപ്പാടിന് നൃത്തത്തിന് കൂട്ടിനായ്
ചുവടു വെക്കുന്നതോ
പൂക്കുലകള് ഏന്തിയ രണ്ടു ബാലകന്മാരും
പിന്നെ മുഴക്കുമോരാരവം തന്നെ അതോടെ
കൊടുക്കുമാ തൃക്കയ്യില് അനുഗ്രഹിച്ചു
എറിയാനായ് അരിയും നെല്ലും തുളസിപ്പൂവും
പിന്നെ സമയമായ് കല്പ്പനക്ക്
ചൊല്ലും കല്പ്പനയത് കേട്ട് സംതൃപ്തിയടയും
എന്നമ്മ തന് മനസ്സിനും
വെക്കും വെളിച്ചപ്പാടിന് വാളിന്
തുമ്പത്തെല്ലാവരും ചില്ലറയാം ദക്ഷിണയും
ഏറ്റു വാങ്ങും വാളാ കയ്യില് നിന്നും
ദേവിയെ മനസ്സില് സ്മരിച്ചു കൊണ്ട്
മുഴക്കും വലിയോരാരവം തന്നെ
ചിലമ്പ് നിറപറയില് വെച്ച്
പതുക്കെ പതുക്കെ നിലക്കുമാ തുള്ളല് പ്രക്രിയ
അതോടെ യവസാനിക്കുമാ ദേവീദര്ശനം
എല്ലാര്ക്കും അനുഗ്രഹം ഏകിക്കൊണ്ട്..
@@@@@@@
ആശിച്ച ആശകള്
അന്ത്യശ്വാസമടുത്തു എന്റെ അമ്മക്ക്
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ് ഒരു മാത്ര
അമ്മക്കൊരു ശ്വാസമായ് തീരുവാനായ്
പുക തുമ്മും വിറകിന് അടിയിലാണ് എന്നമ്മ
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ് ഒരു മാത്ര
അതിലൊരു വിറകായ് ഉരുകുവാനായ്
അഗ്നിജ്വാലകള് എന്നമ്മയെ പൊതിയുന്നു
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ് ഒരു മാത്ര
അതിലൊരു നാളമായ് എരിയുവാനായ്
വെണ്ണീറും അസ്ഥിയുമായ് തീര്ന്നു എന്നമ്മ
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ് ഒരു മാത്ര
അസ്ഥിയേന്തും മണ്കുടമാകുവാനായ്
അമ്മ തന്നസ്തി ഉണ്ടൊഴുക്കിയ മണ്കുടത്തില്
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ് ഒരു മാത്ര
ഒഴുകുമാ ജലനിരപ്പാകുവാനായ്
വിട്ടു പോയ് എന്നമ്മ എന്നേക്കുമായ്
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ് ഒരു മാത്ര
അമ്മ തന്നമ്മയായ് തീരുവാനായ്
എത്തും എന്ടമ്മ അച്ഛന്ടെ അരികിലേക്ക്
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ് ഒരു മാത്ര
വിട്ടുപോയെന് അച്ഛനെ കാണുവാനായ്
ദേവീ നാമം ജപിച്ച എന്നമ്മയെ ദേവി വിളിക്കും
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ് ഒരു മാത്ര
ദേവീ സാമിപ്യത്തില് കാണുവാനായ്
അന്ത്യമായ് ഒരിറ്റു തുളസീ നീര് ഏകിയില്ല
എന്നതറിഞ്ഞ നേരം ആശിച്ചു പോയ് ഒരു മാത്ര
സ്വര്ഗ്ഗവാതില് തുറന്നു അതേകുവനായ്
@@@@@@@
പാടത്തെ നെല്കതിരുകള് എല്ലാം
ഭൂമിയെ പുണരാന് വെമ്പുന്ന പോലെ
എല്ലാം ഒരേ ഭാഗത്തേക്ക് ചാഞ്ഞു കിടക്കുന്നു
ഓരോ കതിരിണ്ടേ ഉള്ളിലും
ഭൂമിയോട് സ്നേഹം ഉണ്ട്.
ഓരോരുത്തരും
ഭൂമി തന്നെ ആണ് കൂടുതല് സ്നേഹിക്കുന്നത്
എന്ന് കരുതി ഭൂമിയോട്
കൂടുതല് അടുക്കാന് ശ്രമിക്കുന്നുവോ
ഇന്നലത്തെ കനത്ത മഴയില്
അവരുടെ ആഗ്രഹം
കൂടുതല് സാക്ഷാത്കരിച്ച പോലെ തോണി.
എല്ലാവരും തമ്മില് കെട്ടിപ്പുണര്ന്നു
പച്ച പട്ടും പുതച്ചു
ഉറങ്ങുന്ന ഒരു പ്രതീതി
വരമ്പിലൂടെ നടന്നു വരുന്ന മനുഷ്യര്
ഓരോ കതിര് കയ്യടക്കി തിരുമ്മി
അവയെല്ലാം കൊയ്യാന് പാകമായോ
എന്ന് നോക്കാന് തുടങ്ങി
ഓരോ നിഴല് പോകുമ്പോഴും ഞാന്
കൂടുതല് ഭൂമിയോട് ഒട്ടി ഒളിച്ചു കിടന്നു
മഴയുടെ ശമനം കാത്തുകിടക്കുന്ന മനുഷ്യരാല്
കൊല്ലാന് വിധിക്കപ്പെട്ടു
തന്ടെ മരണമണിയുടെ ശബ്ദവും
കാതോര്ത്തു കിടക്കുന്നവരില്
ഒരാള് മാത്രമാണ് ഞാന്
എന്ന അവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കാതെ
പൊന്നോണം
ചിങ്ങമാസമെത്ത്തിയല്ലോ പൂക്കളും നിറഞ്ഞു ഭൂവില്
എങ്ങുമെങ്ങുമാരവങ്ങള് കണ്കളില് കുളിര്മ്മയും
തിങ്ങിനിന്നു തുമ്പയും വെന്മയാര്ന്നുടുപ്പുമായ്
വിങ്ങിന്നിന്നുയെന്മനം നഷ്ട്ടബോധ ചിന്തയാല്
തുമ്പ തന് കാന്തിയാല് വെണ്മ ഏറും ഓണനാളില്
തമ്പുരാനെ സ്വീകരിക്കാന് ഓടിയെത്തി പൂക്കളം
പംബരത്ത്തിന് പിന്നിലോടും പിച്ച വെച്ച കാലു പോല്
ചെമ്പരത്തി പൂവിനായ് ഓടിയെത്തി പൈതലും
അത്തം നാളില് പൂക്കളത്തില് വെക്കുമാദ്യം തുളസിയും
മൊത്തമായ് നുള്ളി വെക്കും കൂടയില് മുക്കുറ്റിയും
പൂത്തു നില്ക്കും മത്തയും ചെത്തിയും വാല്സവും
കാത്തുനില്ക്കുമേവരും പൂക്കളക്കാന്തി കാണ്മാന്
വീടിന് മുറ്റത്തെത്തുമേതോ രാത്രി തന് യാമങ്ങളില്
ഉടുക്കുതന് ആരവത്ത്തിന് ഒപ്പം പാടും പാട്ടുമായ്
പാടിവന്നു തുകിലുനര്ത്ത്തും പാണനും പാട്ടിയും
വീടിനുള്ളില് കുടിയിരിക്കും ചേഷ്ട്ടകള് പടി കടക്കും
കോരുകൊട്ട നിറയുമന്നു അവിലുമലരും നെല്ലും പിന്നെ
അരിയും ഉപ്പുമുളകും പുളിയും എണ്ണയും പപ്പടവും
വാരി വെക്കും വേറെ വേറെ ഭാരമാര്ന്ന തൊട്ടിയില്
നാരി തന് തലയില് ഏറും ചതുരമാര്ന്ന തൊട്ടിയുമ്
അരിമാവാല് അണിയും പറയും ഇടങ്ങഴിയും അറയംപുറവും
കുരുന്നു കയ്യാല് മെനഞ്ഞെടുത്ത ത്രിക്കക്കരയപ്പനും
പാരണക്കായ് കിളിര്ത്ത് നില്ക്കും തുളസി തന് തറയിലും
വരിവരിയായ് അണിയും പിന്നെ ഉമ്മറപ്പടിയിലും
വിരുന്നു കാക്ക കൂകി നിന്ന് രാജനെ എതിരേല്ക്കുവാന്
വരികയായ് തമ്പുരാന് പ്രജകള് തന് മേന്മ കാണ്മാന്
ഒരുങ്ങി നിന്ന് കേരളം കുരവയും ആര്പ്പുമായ്
നേര്ന്നുവന്നു തമ്പുരാന് സ്നേഹവും സദ്യയും
ഹൃദയമാം പൂ പൊയ്ക തന്
സ്നേഹമാം ജലനിരപ്പില്
കൂട്ടുകാരെന്നുള്ള വാക്കിനില്ലായിരു
ന്നര്ത്തമെന്നാത്മ നിഘണ്ടുവിങ്കല്
കിട്ടാത്ത സ്നേഹം മനസ്സിന്ടെ വിങ്ങലാ
ണെന്നുള്ളൊരു സത്യമറിഞ്ഞ നാളില്
വിട്ടുപിരിയാത്ത സ്നേഹബന്ധമെന്ന
താണതിനു അര്ത്ഥമെന്നോര്ത്തു ഞാനും
കൂട്ടിച്ചേര്ത്ത് ഞാനാ മാധുര്യമേറുമാ
വാക്കെന്റെ പുസ്തകത്താളുകളില്
നേട്ടങ്ങളെന്നോടെ മായ്ക്കും ഇഷ്ട്ടമ
തുള്ക്കാമ്പില് നിന്നുമുയര്ന്നതായാല്
ആട്ടുകട്ടിലാം സ്നെഹമഞ്ചലില് ചേര്ത്തി
യിട്ടാട്ടും കൂട്ടുകാരെവരെയും
ഒട്ടുമുക്കാലുള്ള ഇഷ്ടങ്ങളും വന്നു
ചെരുന്നതോ ആകസ്മികമെങ്കിലും
നേട്ടമിചിച്ചിട്ടു സ്നേഹം നടിക്കുന്ന
സ്വാര്തരാം കൂട്ടുകാരാവരുത്